Smiles were sold

There are a thousand words unsaid and I am starting again with the aches in my heart, which are related to me and my being. Women and girls are delicate creatures, without them; there is no light and tranquility in life. And World you know how important and precious their rights are. They are thin flowers with strong stems that some unwise wilds want to cut them off here. I cannot forget how they were screaming and whimpering while stoned to death, beheaded, and beaten. For the offense of being innocent, the wind carried the little pieces of their body away. Cruelty became apparent despite that I am shouting loudly and seeking help. No human rights actually stood with victims, and World, These violators have no respect for anyone or anything though my women are strong and full of courage. I don’t know how to stop the violation of women rights and human rights. Once during the time of the Taliban you and I witnessed a cruel murder of a woman in the street with a gun in front of a crowd, no one couldn’t do anything at that time and it continued, yes, it never ended and hundreds of women stoned to death and killed in a very tragic way, and the latest one was Farkhunda who has been killed under the violation of cowards in front of the whole media but what happened next? Those wild killers even didn’t have a small punishment, oh and how can I forget Rukhshana and other girls who were stoned to death in the name of religion? No, I cannot dismiss their screams and blood. Raping, beating, and violence against women peaked here, Harassing and abusing women in some corners are common today and nobody takes an action. All I say is so less about the pain and grief of my women. I know how strong and talented women and girls are therefore a number of betrayers don’t want them to have a great deal of progress because they know the power of a woman. As they held my people on the border of separation and killed them in many terroristic ways, especially through suicide attacks, they led me to be called by the name of “a defeated country”. I write for my women who cannot speak because she is frightened, who opines that she is so weak and not strong, whose right of living is snatched. World, I want justice for my women, for the wretched mothers and sisters that spent years in inequity. I am Afghanistan; I am yearning for the smiles which have been sold away.

خنده ها فروخته شد

دوباره با درد هایم که وابسته به من و مردم ام است آغاز می کنم .

زنان و دختران موجود ظریف هستند که بدون آنها هیچ آرامش و روشنی در زندگی وجود ندارد .

جهان، تو می دانی که حقوق آنها به چه اندازه مهم و گرانبهاست، آنها گل های نازک با ساقه های قوی هستند که تعدادی ازوحشی های جاهل می خواهند آن ساقه ها را قطع کنند.

از یاد برده نمی توانم که چطور در وقت سنگسار، سربریدن و لت و کوب فریاد و ناله داشتند.

به خاطرجرم بی گناهی توته های بدن شان را باد با خود برد،  ظلم و ستم دیگر ازمیان پرده ها ظاهر می شود با وجود اینکه با صدای بلند فریاد می زنم و به دنبال کمک می گردم.

ناجی های حقوق بشر با قربانیان ایستاد نشدند، نمی دانم چگونه این بدرفتاری ها را درمقابل زنان توقف بدهم .

جهان! این سمتگران به هیچ چیز و هیچ کس حرمت قایل نیستند گرچه زنان من قوی و با همت هستند .

یکبار درزمان طالبان من و تو شاهد قتل بی رحمانه یک زن با گلوله درسرک وآن هم درمقابل جمعیت بزرگی تماشاچی بودیم هیچ کس کاری نکرد و این اعمال ادامه دارد و خاتمه پیدا نکرد، بله، صدها تن از زنان سنگسارشدند و به شکل فجیع به قتل رسیدند. تازه ترین اش فرخنده بود که درزیرپای نامردان ، در مقابل دوربین های رسانه ها کشته شد اما بعد چه اتفاق افتاد؟ قاتلان وحشی جزای کوچکی هم نداشتند و

آه ! چطور می توانم رخشانه و دختران دیگررا از یاد ببرم که به نام دین و مذهب سنگسار شدند ؟

نخیرمن ازفریاد و خون شان گذشته نمی توانم .

تجاوز ، لت و کوب و انواع خشونت علیه زنان به اوج خود رسیده ، اذیت و آزار زنان دربعضی از گوشه ها عادی شده و هیچ کسی اقدام و واکنشی نشان نداده است.

هرقدر که درباره رنج و درد زنان ام بگویم کم است . می دانم که چقدر زنها ودخترهایم  قوی و پراز استعداد هستند به همین دلیل شماری از جنایت کاران ذره ی ازپیش رفت را برای آنان نمی خواهند چون توان و قدرت زن برای شان آشکار است. همان طوری که مردم ام را به سرحد بی اتفاقی کشاندند و به اشکال فجیع ترور و خصوصآ توسط حملات انتحاری به قتل رساندند ، این منجرشد که من را یک کشور "شکست خورده" بنامند.

من برای زنانم می نویسم ، زنانیکه نمی توانند حرف بزنند، چون وحشت زده هستند، برای زنیکه فکر می کند ضعیف است نه قوی ، برای او که حق زندگی ازش گرفته می شود.

جهان ! من برای زنانم عدالت می خواهم ، برای مادران و خواهران رنجورم که سال ها را در بی انصافی سپری کرده اند.

من افغانستان هستم، من در حسرت لبخند های که فروخته شده اند، هستم.